Met René Girard ben ik voor het eerst in aanraking gekomen toen ik, na de theologische studies, antropologie deed in Parijs. Ik was toen lid van het Séminaire van Claude Lévi-Strauss, waar de laatste antropologische ontwikkelingen besproken werden. De negatieve reacties op Girards La Violence et le Sacré zetten mij aan om zijn benadering bij mijn onderzoeksproject (1973-1975) in Centraal Afrika en later in Ghana (inzake religie, kunst en familierelaties) te betrekken. Ook als docent (b.v. in Londen: antropologie en theologie) en bij mijn missionair adviseringswerk ben ik er gericht op blijven letten. Voorgoed terug in Nederland ben ik enkele jaren geleden lid geworden van de Girard-kring en heb o.a. meegeholpen bij het organiseren van het 2007-COV&R congres.
Momenteel ben ik in Polen met enkelen geïnteresseerden bezig om in pastorale toerusting van ambtsdragers een vierjarige cursus mimetische theologie op te zetten. Verder proberen we aldaar via contacten, lezingen en conferenties interesse voor het mimetische gedachtegoed te kweken. Publicatie en een website staan ook in het verschiet. De cursus wil de Poolse pastoraal verantwoordelijke een handreiking geven bij de vragen die secularisatie en relativisme stellen aan de traditionele visie op Bijbel en kerkelijk leven. Antropologie, exegese en theologie worden van Girards perspectief doorlicht.