Slechte vrouwen, mooie benen
Steeds weer opnieuw weet Roel van Duijn de weg naar de publiciteit te vinden en steeds weer opnieuw betoont hij zich daarin een zeer discutabele idealist. Inmiddels profileert de man zich als liefdesconsulent en meent, in dit métier, ook nog eens een maatschappelijke discussie aan te moeten zwengelen - over hoe zwaar onheuse bejegeningen in het liefdesleven eigenlijk onder het strafrecht dienen te vallen.
In zijn artikel "De noodzaak van een relatierechter" (Trouw, 15 aug 2009) staan slechte vrouwen tegenover integer liefhebbende mannen in het beklaagdenbankje - en Roel verzekert ons daarbij dat het "toevallig" is dat het vrouwen zijn die daar zitten, want een gepokte liefdesconsulent beseft natuurlijk dat mannen er ook wat van kunnen. En zo krijgen we een schrijnend verhaal, het verhaal van Hans en Tatjana. Luistert en huivert:"Dit is zijn verhaal: zij, 23 jaar jonger dan hij, heeft vier jaar bij hem gewoond. Al die jaren heeft zij van zijn geld geleefd, in de Amsterdamse PC Hooftstraat gewinkeld, gestudeerd en gereisd. Hij wilde graag met haar lange, jonge benen gezien worden. Haar roze lippen citeerden Poesjkin. Hans hield van haar, intens en lang." Toen Tatjana uiteindelijk haar paspoort kreeg was ze snel vertrokken, en was Hans, zoals ik zou zeggen, verlost van zijn pronkvrouw, die vrouw die anderen moesten begeren om Hans een goed gevoel te geven.
Even huilen Hans, en vervolgens even doorbijten Hans, zou ik willen zeggen - en Tatjana laten gaan, Hans, want ze wist beter wat ze deed dan jij. En daarna jubelen over hoe je bevrijd bent van een flink brokstuk mimetische begeerte. Maar Roel denkt daar anders over en vindt Tatjana goed voor 400.000,= boete of vier jaar gevangenisstraf.
Berry Vorstenbosch
